06-08-2021
Tijdens de training Balans in je baan! die ik sinds een aantal jaren mag geven in het onderwijs, merk ik vaak dat de deelnemers aan deze training heel gemakkelijk over hun eigen grenzen heenlopen.
De vraag van een collega om nog even te helpen een opdracht voor morgenochtend klaar te zetten.
Terwijl je op het punt staat naar huis te gaan om even lekker te gaan sporten!
Het verzoek om de klas van een collega morgenmiddag over te nemen omdat de eigen leerkracht een andere afspraak heeft. Terwijl je de les van je eigen groep nog moet voorbereiden! Dat wordt dus vanavond doorwerken, terwijl je je juist had voorgenomen om weer eens met je vriendin bij te praten.
De directeur die je vraagt bij het overleg aanwezig te zijn, terwijl je had aangegeven dat je op dat tijdstip verhinderd was.
In de meeste gevallen wordt een gevoeld NEE dan toch een (uit)gesproken JA!
Het is dan ook niet vreemd dat er vroeg of laat stress gerelateerde klachten ontstaan. Niemand houdt het vol om altijd voor iedereen klaar te staan!
Hoe kun je nu voorkomen dat je steeds je keuzes verandert, of je aanpast omwille van de ander, terwijl je je toch zo had voorgenomen voortaan je eigen keuzes te volgen?!
Ik wil je graag leren vanuit je hoofd naar je hart te gaan. Van denken naar voelen. Want stress hecht zich nogal eens in het hoofd. Een spanning in het lijf wordt dan al snel beredeneerd vanuit het hoofd. Ik kan haar toch niet in de steek laten?! En zulke gedachten leiden dus vaak tot het kiezen voor de ander.
Hoe zou het zijn als jij vanaf nu vol van zelfvertrouwen in het leven staat?
Ik laat je zien hoe een eenvoudig stappenplan je kan helpen om beter naar jezelf te luisteren. Zodat je zelfvertrouwen met sprongen vooruit gaat!
Soms zijn er situaties waarin je besluit om je aan te passen aan de omstandigheden.
Positief geformuleerd ben je dan eigenlijk best flexibel. Men kan van je op aan!
Maar de praktijk leert dat dit aanpassingsgedrag ook tot spanningen en stress leiden.
Als je voelt dat je over je eigen grenzen bent heengegaan.
Waar ligt het nu aan dat je het soms zo lastig vindt om voor jezelf op te komen?
En waarom zeg je zo vaak tegen jezelf dat het belangrijk is dat mensen op je kunnen rekenen, dat je geen spelbreker wilt zijn, dat je graag voor de ander klaarstaat.
Vaak speelt onzekerheid hierbij een rol. En gevoelens van angst. Ik laat buiten beschouwing hoe onzekerheid een plek in je leven heeft gekregen. Daar zijn diverse aanvliegroutes voor verantwoordelijk, zoals ervaringen die je in het leven hebt opgedaan die leiden tot aannames.
Je herkent vast weleens bij jezelf zo’n moment van onzekerheid. Een ondermijning van je eigen zelfvertrouwen.
Je beredeneert snel wat het gevolg is van jouw reactie. Kun je daarmee uit de voeten?!
De veiligste modus is: meebewegen, toegeven. Dan hou je iedereen immers te vriend?
Wat er hier gebeurt is een reactie vanuit je ego.
Het ego wordt geactiveerd vanuit het deel van de hersenen dat ook wel het reptielenbrein wordt genoemd. Het zorgt ervoor dat je overlevingsmechanismes in werking worden gesteld. Het is in feite een reactie om je zelfvertrouwen binnenboord te houden. Je ego wil namelijk rust, stabiliteit. Een leven dat in balans is. En het wil veiligheid.
Alles wat dat kan ondermijnen veroorzaakt een emotie. Dat leidt tot onrust, onzekerheid en spanning.
Het nadeel van je ego is dat het vooral rationeel reageert. Als in een natuurlijke reflex.
Het reageert ook vaak primair – zonder nadenken. Je kunt je dus afvragen of het bijbehorende gedrag wel zo effectief is. Als je niet oppast, gaat je ego functioneren als een stemmetje in je hoofd dat je opdraagt in een situatie te reageren op een manier dat jij niet wilt!
De behoefte is dus hetzelfde, maar de uitvoering is op z’n zachtst gezegd onzorgvuldig. Het kan juist zorgen voor onzekerheid en het vergroten van beperkende gedachten!
Wat het in elk geval niet doet? Het vergroten van je eigen zelfvertrouwen! En daarmee is het een voedingsbodem voor stressklachten.
Ik wil je graag leren hoe je je ego beter, op een overtuigende manier kunt inzetten.
En daarbij maak ik gebruik van een ander interessante mechaniek die we ook allemaal binnenin ons hebben: onze intuïtie.
Je intuïtie kan ook een stemmetje zijn. Maar dat stemmetje is wat redelijker.
Het is milder en komt daarvoor vaker voor jou op. Je intuïtie reageert ook meer secundair. Het zit ook een stukje dieper in je lijf, dus legt een wat langere weg af naar boven: naar je hoofd, je denken en je dóen.
Maar je intuïtie is ook heel genereus: het geeft de ruimte aan de hoogste schreeuwer.
Het zal je niet verbazen dat dat vaak je ego is. Je ego overschreeuwt dus regelmatig je gezond verstand! Je zegt JA, terwijl je eigenlijk NEE bedoelde.
In onderstaand vier-stappenplan leer ik je hoe je effectief je gedrag kunt inzetten.
Alsof je als het ware even op het balkon stapt. Dat beeld ontleen ik aan het boekje ‘Is het leven een 7?’ van Derek en Paul de Beurs.
Vanaf het balkon heb je overzicht en krijg je ruimte om de situatie van een afstand te bekijken en te beoordelen. Deze emotionele afstand tussen de situatie en je eigen reactie zorgt ervoor dat je tot betere beslissingen komt.
Maar hoe doe je dat?
Stap 1: Ken jezelf!
Ga allereerst op zoek naar de aanleiding tot ineffectief gedrag. Waarom reageer je soms zo schuldbewust? Waarom denk je dat jij je altijd aan de ander moet aanpassen?
Stap 2: Onderzoek de oorzaak
Is er in je leven wat gebeurd, waardoor je een ‘rugzak’ met disfunctionele gedachten met je meedraagt? Wat zeg je vaak tegen jezelf? Welke gedachten zijn daarin helpend en welke juist belemmerend?
Stap 3: Zet je intuïtie eens tegenover je ego
Hoe dominant is jouw ego en hoe ontwikkeld (of niet?) jouw intuïtie?
Ga eens bij jezelf na hoeveel spreektijd in het dagelijkse leven jouw ego-gedrag krijgt.
Welke gedachte komt er over het algemeen als eerste in je op? Herken je bij jezelf het fight/flight/freeze-gedrag? En wees eens eerlijk: is dat altijd nodig?
Stap 4: Ervaar de flow!
Wanneer raak jij in een flow? Wat ben je dan aan het doen?
Vaak zit op dat moment je emotie op een rustig en stabiel niveau. Wat heb je ervoor nodig om rust in te lijf te voelen? Zoek vaker die situaties op!
Door je emoties een andere plek in je gedrag te geven, zul je merken dat je vanzelf rustiger gaat reageren. Hierdoor word je in de praktijk ook een stuk zelfverzekerder.
Je krijgt meer zelfvertrouwen. En dat heeft weer een positief effect op je relatie met de ander. De kans dat je dan veel meer plezier in je leven en in je werk krijgt wordt ook een stuk groter!
Het vergt moed om in actie te komen én eerlijkheid om regelmatig naar jezelf te willen luisteren. Alsof je op een wankel bruggetje loopt naar een overkant die je nog niet kunt zien.
Als jij de eerste stappen gaat nemen, zul je merken dat je zelfvertrouwen vaker veel groter is dan je onzekerheid!
Een selfmade stress-preventie training dus! Durf jij het aan…?!
Meer informatie over hoe je hiermee kunt omgaan? Neem dan contact met ons op.
Wij organiseren trainingen, die zijn bedoeld om jou weer ‘up-and-running’ te brengen in je leven.
Check de website www.herstelvitaal.nl voor meer informatie! Of mail naar simon.compagnie@herstelvitaal.nl
Blog 3: "Wat is stress?"
10-02-2021
Tijdens een stresstraining stelde de trainer aan de deelnemers de volgende vragen:
‘Waardoor raak jij doorgaans in de stress?’
‘En wanneer je gestresst bent, hoe reageer je dan?’
‘Welke tactiek heb je jezelf geleerd om op een goede manier met stress om te gaan?’
Het was even stil. Toen begonnen de deelnemers na te denken over hun eigen stress. Hoe is dat eigenlijk voor mij?
Om stress te kunnen vermijden, is een tijdige waarneming en observatie van de eerste uitputtingssymptomen belangrijk. En dat begint bij het (her)kennen van jezelf in situaties van stress.
Toch zijn de meeste mensen geneigd om, als het spannend en druk wordt, weg te kijken in plaats van toe te kijken. Dit ‘struisvogelgedrag’ werkt op de lange duur niet meer …
In deze tijden van onrust, spanning en soms ronduit stress, is het juist belangrijk om zicht te krijgen op bovenstaande vragen.
Stress komt vaak op verschillende manier voor.
Ieder persoon is anders, dus ook de stresservaring is anders. Wat voor de één voelt als gezonde spanning, geldt voor de ander als doodeng en bedreigend.
Waar de één juist goed functioneert onder druk, is de ander het meest effectief als hij geen externe prikkels heeft die kunnen afleiden.
Stress wordt dus op verschillende manieren ervaren. En het is belangrijk om te weten hoe jij op stress reageert!
In dit blog leer je in drie stappen hoe jij stress bij jezelf kunt herkennen én hoe je daar op een effectieve manier mee kunt omgaan!
In onze eerder blogs hebben we stress benaderd vanuit verschillende invalshoeken.
We begonnen te stellen hoe belangrijk het is dat je stress bespreekbaar maakt.
Niemand heeft er baat bij als het ’s-woord’ onder de mat wordt geveegd.
Ontkennen is niet de manier. Zorg dat de ander weet als jij spanning aan het opbouwen bent. En dan is het dus belangrijk dat je weet hoe je doorgaans op stress reageert.
Herkennen van stressgedrag
Stap 1 is daarmee de herkenning van stress-situaties en jouw reactie daarop.
Probeer voor jezelf onderstaande lijst eens in te vullen. Wat doe jij bij stress?
Nooit Zelden Soms Vaak Meestal
Ik negeer het en vergeet wat er is gebeurd:
Ik vergelijk mijzelf vaak met anderen :
Ik rook, ik drink, ik eet zoetigheden, etc. :
Ik kijk uren naar de TV of lees heel veel:
Ik maak anderen in stilte verwijten:
Nooit Zelden Soms Vaak Meestal
Ik zeg dat het niet zo’n vaart loopt:
Ik sport, wandel en span me lichamelijk in:
Ik denk na over hoe ik me voel:
Ik doe ontspanningsoefeningen:
Ik trek me terug en vermijd situaties:
Ik lach, en neem de situatie met humor:
Ik ontken dat ik ergens last van heb:
Bron: Persolog© stressprofiel
Welke antwoorden heb jij gegeven? En stellen die antwoorden je gerust?
Wat zou je, nu je je antwoorden bekijkt, anders kunnen doen?
De urgentie van stress
Stap 2 is om de urgentie van deze stressfactoren vast te stellen.
Is het belangrijk om hier nu iets aan te gaan doen? En zo ja, wat? De keuze is aan jou.
Het is belangrijk om te ontdekken op welke manier stress jou beïnvloedt.
Krijg je lichamelijke klachten? Hartkloppingen, chronische vermoeidheid, hoofdpijn?
Reageer je emotioneel? Ben je geprikkeld of lusteloos, heb je faalangst?
Heb je concentratieproblemen, zit je te piekeren, ben je bang om fouten te maken?
Merk je dat je ander gedrag laat zien? Dat je weinig in beweging komt en verveeld raakt?
Als je één (of meerdere) van deze signalen herkent, dan ben je stress aan het opbouwen.
En dan is het belangrijk om aan de bel te trekken! Er is namelijk één persoon die alert moet zijn op deze momenten van stress … en dat ben jijzelf! En dat is meteen stap 3.
Hulp vragen bij stress
Stap over je eigen trots (of kwetbaarheid) heen. Wees eerlijk naar jezelf (en je omgeving) als de stress jou in z’n greep krijgt. Niemand heeft er wat aan als jij stoer doorgaat, en ondertussen roofbouw pleegt.
Je zult merken dat het ontdekken van de stress en het durven toestaan dat je hulp nodig hebt, dé sleutel is in het weer in balans komen met jezelf.
Stress is niet exclusief van jou. Gelukkig maar! Maar denk dus ook niet dat je de enige bent die kennelijk vatbaar is voor stress. Stress is van alle tijden en omstandigheden.
En hulp vragen is niet voor losers. Dat zijn irrationele overtuigingen die je kunt hebben als je denkt dat je het zelf moet kunnen oplossen.
Er is een groeiende vraag naar hulp bij stress. En je bent echt niet de enige!
Ter illustratie één voorbeeld.
Nadat de deelnemers aan de stresstraining een dag met elkaar hadden geoefend, was het tijd voor een korte evaluatie.
‘En’, vroeg de trainer, ‘wat vonden jullie van deze training?’
‘Wat mij opviel’, was het antwoord van één van de deelnemers, ‘is dat ik niet de enige ben die worstelt met stress. Door de gesprekken die ik vandaag heb gehad heb ik twee dingen ontdekt: ik ben niet alléén als het gaat om stress én ik weet nu wat ik eraan moet doen!’
Heb jij na het lezen van dit blog de overtuiging gekregen dat je iets moet doen met jouw stress?
Neem dan contact met ons op.
Wij organiseren stresstrainingen, die zijn bedoeld om jou weer ‘up-and-running’ te brengen in je leven. Check de website www.buitenvitaal.nl voor meer informatie!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Blog 2: "Hoe overleef ik corona?"
28-01-2021
Afgelopen weekend, tijdens een boswandeling met zijn partner, komt hij eindelijk tot de conclusie. En die conclusie treft hem als een mokerslag!
Hij vertelde over een ‘vitaliteitsessie’ op z’n werk, georganiseerd door de Arbodienst.
Iedereen was opgeroepen hieraan mee te doen. En eigenlijk wil hij ook graag.
Hij heeft behoefte aan tips hoe om te gaan met druk op het werk, met overspannen verwachtingen. Hij zoekt zich nog steeds een weg in de sinds bijna een jaar inmiddels populaire ZOOM-vergaderingen. Voor elk wissewasje wordt weer een online meeting in het leven geroepen. Zijn mailbox ontploft van linkjes. Hij wordt er krankzinnig van!
Ja, hij wil wel graag gaan! Maar… hij heeft gewoon geen tijd.
Dat ligt voor een deel aan hemzelf. Hij is nooit zo uitgesproken voor zichzelf opgekomen.
Hij kent z’n plek. Zijn collega’s weten wat ze aan hem hebben en hij weet wat hij aan hen heeft. Er is een vreedzame en overzichtelijke balans in het leven.
En toen kwam corona …
Het leven werd een gekkenhuis. Ineens moest iedereen thuiswerken. In het begin was dat wel relaxt. Maar thuis was hij niet alleen. Er liepen kinderen rond die ook niet naar school konden. En dat niet alleen: er werd van hem en van zijn partner verwacht dat ze tussen de bedrijven door ook hun twee zoons thuisonderwijs gaven. Hij was toch geen leerkracht?!
En sinds ze thuiswerken heeft ZOOM zich als een kwaadaardig gezwel ook een plek veroverd in het gezin. Een dominante, agressieve, tijdrovende en nietsontziende plek.
En dat betreft nog zijn eigen werk. Maar zijn kinderen moeten online komen voor hun live instructies via Teams. Afgezien van de naam is ook die onlinevariant meedogenloos.
Inmiddels werkt hij weer op kantoor. Een groothandel in kantoorartikelen.
Een branche die, ondanks de crisis, alleen maar was gegroeid. Mooi natuurlijk, maar het vele werk wordt onhoudbaar. Hij valt bijna om!
Een vitaliteitsessie is iets waarnaar hij verlangt. Tips ontvangen over hoe je vitaal kunt blijven, terwijl je de hele dag achter je schermpje zit te hengelen!
Maar hij durft niet. Hij raakt nu al achterop in het werk. Het humeur tussen hem en de collega’s is gedaald tot het vriespunt. Of nog lager. Ieder gaat er op een andere manier mee om. Hij moet degene die fluitend naar het werk gaat nog tegenkomen.
En wat hem nog het meest irriteert: niemand, maar dan ook niemand, vraagt aan hem hoe het ermee gaat! Of hij zich redt? Hoe het thuis gaat, met de kinderen, met het werk op afstand, met de voortdurende isolatie? Niemand! En dan nu ook nog die avondklok …!
Hij heeft behoefte aan een luisterend oor. Aan iemand die hem tips geeft om de dag door te komen. Tips over hoe hij al die ballen in de lucht kan houden. Hoe hij sowieso vitaal kan blijven?
Hij is gek! Hij doet hier niet meer aan mee. Hij zal nu eindelijk eens voor zichzelf kiezen!
Terug van de wandeling pakt hij zijn agenda erbij. Wanneer was die arbosessie ook alweer?
Uit onderzoek blijkt dat veel werknemers worstelen met corona. Niet als ziekte, maar als een fenomeen dat het hele leven ontwricht. Naast een ziekmakend virus dat moet worden gestopt, is het dus ook een probleem van maatschappelijke zorg geworden.
Letterlijk van de ene op de andere dag moesten zorgmedewerkers, leerkrachten, studenten en leerlingen, hun ouders, werkgevers en werknemers én oudere mensen omgaan met een nieuwe werkelijkheid.
De eeste golf leidde nog tot een gezamenlijk ‘de schouders eronder zetten’-mentaliteit. Samen krijgen we corona onder controle!
Maar hoe langer het duurt, hoe moeilijker diezelfde schouders de lasten kunnen dragen.
En hoop gaat langzaam over in moedeloosheid, frustratie, apathie en uitzichtloosheid.
En in zo’n wereld krijgt een ander probleem de overhand: we raken uitgeblust!
Het is dus belangrijk dat we onszelf beetpakken.
De meeste mensen hebben een keus om zich aan de omstandigheden aan te passen.
Dat is het afgelopen jaar wel gebleken. We hadden met elkaar véél meer veerkracht dan we zelf van tevoren hadden voorzien!
Maar nu de rek eruit gaat, moeten we naar nieuwe oplossingen zoeken!
En dat begint met aandacht. Aandacht, een luisterend oor én praktische en concrete handvatten om deze tijd te kunnen overbruggen. Want we zijn er nog niet.
Welke zorgen heb jij en welke hulp heb jij dus nodig?
Heeft dat te maken met zicht krijgen op hoe je structuur kunt aanbrengen in de dag?
Of hoe je effectiever je eigen grenzen en behoeften kunt aangeven?
Heb je vragen over de tijdsindeling van werk, school en gezin en zoek je een manier daar op een praktische manier mee om te gaan? Of wil je graag ruimte hebben om rust en tijd voor jezelf te kunnen inplannen?
Zie je op tegen weer een dag online vergaderen en snak je naar een ouderwetse pauze, waarin je even lekker buiten kunt zijn en kunt bewegen?
Durf jij, terwijl je thuis aan het werk bent, tussen de middag gewoon even naar buiten te gaan? Ook al stelt je werkgever daar geen regels voor op?
Zijn er andere zorgen rond corona, waardoor jouw inzetbaarheid steeds minder wordt?
Je hebt zelf een keuze om je aan de omstandigheden aan te passen! Sta jij jezelf dat toe?
In de komende blogs willen wij gaan focussen op verschillende keuzemomenten rond corona. Bekeken vanuit de kant van de werknemer, zowel aan het werk als privé.
Met ook aandacht voor een goede balans én een gezond en vitaal leven!
En vanuit de positie van de werkgever. Wat kan hij of zij doen om te voorkomen dat het personeel omvalt, terwijl alle zeilen worden bijgezet om de business te laten doorgaan?
Nu al behoefte om te sparren?
Stuur een mailtje of check onze website www.herstelvitaal.nl
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Blog 1: "Stress?! Maak het bespreekbaar!"
07-07-2020
Ze was moe. Al voordat de dag goed en wel begonnen was. Haar leidinggevende leek het allemaal wel best te vinden. Hij informeerde af en toe hoe het met haar ging. Maar eigenlijk had ze daar niets aan. Ze vond sowieso dat ze weinig medeleven uit haar omgeving ondervond. Ze deed enorm haar best om het allemaal goed te doen. Ze was loyaal aan alles en iedereen en niet in de laatste plaats aan haar werkgever. Maar de rek was eruit. Soms dacht ze zelfs dat er achter haar rug om werd gekletst. Deed ze wel genoeg? Stelde ze zich niet gewoon aan?
Al jong had ze geleerd zich aan te passen. Toen ze nog thuis woonde had ze ervaren dat het belangrijk was om ervoor te zorgen dat ze niet opviel in negatieve zin. Het ging op school redelijk, maar ook daar deed ze haar best zo onopvallend mogelijk aanwezig te zijn. En toch werd ze onderwerp van pesterijen.
Het was of haar leven een aaneenschakeling was van bewijs leveren dat ze er mocht zijn. Ze vocht voor erkenning, maar had geleerd dat die erkenning bij haar was gekoppeld aan hard werken, niet opvallen en vooral de ander een plezier doen.
En nu was ze moe. Uitgeblust. Opgebrand.
Ze voelde zich lichamelijk niet opgewassen tegen het leven. Ze had de laatste tijd diverse klachten. Pijn in de nek en schouders, stijve gewrichten, zeurende hoofdpijn. Maar ook mentaal ging het slecht. Ze lag vaak 's nachts wakker en dan was ze aan het piekeren. Op slechte dagen werd ze eigenlijk bevestigd in het feit dat ze weinig voorstelde. Had ze nog wel iets om voor te leven?! Ze voelde zich waardeloos en kreeg steeds vaker depressieve gevoelens. En dat was nieuw voor haar! En beangstigend. Ze was hiervoor al naar de huisarts geweest en hij had haar gerustgesteld en geadviseerd om nu eerst rust te nemen. Inmiddels was ze een paar weken verder en ze bleef onrustig.
Een goede vriendin had haar vervolgens geadviseerd om eens met een professionele leefstijlcoach te gaan praten om uit te zoeken waar de disbalans vandaan komt. Want zo ging het ook niet langer.....
De coach die haar ontving keek ontspannen en geïnteresseerd."Waar kan ik je mee helpen?"
Ze had eigenlijk geen flauw benul.
Ze wilde weer met plezier naar haar werk. Ze wilde weer energie en niet altijd moe zijn. Ze wilde af van die gedachten die haar de put in praatten en haar altijd onderuit haalden. Ze wilde weer plezier in het leven, met lieve collega's en vrienden om zich heen. En ze wilde zich wat minder aantrekken van andere mensen. Maar ja, dat allemaal....Dat zou vast niet lukken!
Het komt nogal eens voor dat medewerkers lang doorlopen met klachten en uiteindelijk, zonder dat ze het willen, afstevenen op een burn-out. Maar je zit niet zomaar in een burn-out. Vaak zijn er al klachten van spanning. Bewustwording dat je niet lekker in je vel zit is dan belangrijk. Soms wordt dat nog te vaak genegeerd.
Onbegrip of ontkenning vanuit de omgeving kunnen deze signalen ook negatief beïnvloeden. De klachten zullen zich dan manifesteren op lichamelijk en mentaal gebied. En uiteindelijk ook ongewenst gedrag aansturen!
Preventie en begeleiding bij stress en burn-out is een belangrijk onderdeel van de dienstverlening van BuitenVitaal & HerstelVitaal. Evenals werken aan persoonlijke weerbaarheid en zelfvertrouwen! Voorkomen (preventie) is beter dan genezen. Maar iemand die al roofbouw heeft gepleegd, heeft er allereerst baat bij dat wordt geleerd hoe het leven weer terug in balans kan komen. Zowel persoonlijk als in het werk.
En dat begint bij aandacht. Aandacht voor de persoon zelf en de mate van afnemende belastbaarheid. En aandacht voor de ervaren kwetsbaarheid. Vanuit de driedeling lichaam, psyche en gedrag is het dan mogelijk te werken aan herstel. Zodat de vitaliteit toeneemt en terugval wordt voorkomen!
Als de focus is gelegd op de oorzaken en het herstel van belastbaarheid, kan vervolgens ook de omgeving erbij worden betrokken.
Het werk (past dat nog?), de omgeving (is er voldoende veiligheid?) en de persoonlijke behoeften (hoe kijk je naar jezelf, mag je er zijn, is dat oké?). Een coachtraject heeft dus effect op de gezondheid, op de vitaliteit en op de inzetbaarheid van de coachee. En uiteindelijk dus ook op de persoon zelf!
Na de intake was ze enorm gerustgesteld. Het is mogelijk om te veranderen! Ook voor haar. En er werd eindelijk eens geluisterd naar haar verhaal.
Een traject is niet altijd eenvoudig. Er is nog een lange weg te gaan. Maar het erover hebben (aandacht en begrip), de juiste professionele begeleiding, en inzicht in de eigen hulpbronnen zorgt er in de meeste situaties voor dat de vitaliteit en veerkracht, het zelfvertrouwen en de inzetbaarheid in het leven en op de werkvloer weer fors kan toenemen!
Herken jij je in dit verhaal? Of heb je werknemers die passen in bovenstaand plaatje? Maak het bespreekbaar! En kom gerust langs voor een vrijblijvend kennismakingsgeprek. Wij informeren je graag over de mogelijkheden!
HerstelVitaal kan ondersteunen met een praktische aanpak, zodat je weer vlot aan de slag kunt!
Coaches: Irene Miltenburg & Simon Compagnie
